از زمانی که فناوری‌های هوش مصنوعی به عموم مردم معرفی شده‌اند، به نظر می‌رسد مستعد تغییر چشم‌انداز کار حرفه‌ای‌ها در همه زمینه‌ها هستند و معماری و شهرسازی تفاوتی با هم ندارند. در حالی که بسیاری از تأثیر منفی آنها می ترسند، فناوری های هوش مصنوعی همچنین می توانند به عنوان مجموعه ای متفاوت از ابزارها در زرادخانه معماران و طراحان دیده شوند. به همان اندازه که انقلابی هستند، برنامه‌ها و پلتفرم‌های زیادی وجود دارد که نه برای جایگزینی، بلکه برای کمک به، تخلیه وظایف تکراری، و کمک به تجسم ایده‌ها یا مجموعه‌های داده بزرگ، توسعه می‌یابند تا مبنایی برای فرآیند تصمیم‌گیری معمار فراهم کنند.
در میان اولین ابزارهای هوش مصنوعی که توسط معماران و طراحان مورد استفاده قرار گرفت، موتورهای تولید تصویر مانند DALL-E، Midjourney و Stable Diffusion بودند که اعلان های متنی را به تصویر تبدیل می کنند. این امر طراحان را تشویق می‌کند تا از مفهوم‌سازی مبتنی بر زبان استفاده کنند، که اغلب به آزمایش سریع ایده‌ها و کاهش آستانه دانش برای طراحی، برای بهتر یا بدتر کمک می‌کند.
با برداشتن یک قدم جلوتر، ابزارهای هوش مصنوعی مولد می‌توانند از یادگیری ماشینی برای کمک به آزمایش و ایجاد طرح‌ها و نمایش‌های بصری فضاها با پیروی از مجموعه معیارهای ورودی استفاده کنند. با تکیه بر ابزارهای گسترده برای طراحی به کمک رایانه (CAD)، فناوری های جدید می توانند به بهینه سازی فضاها، تولید طرح ها و حجم ها و بهبود گردش کار کمک کنند.
در میان آنها، Hypar یک پلتفرم مبتنی بر ابر است که طراحی مولد را برای پیشنهادات ساختمانی، کامل با ابزارهای تحلیل و شبیه‌سازی برای بهینه‌سازی عملکرد، تسهیل می‌کند. Ark AI طراحی شماتیک و مطالعات تناسب را خودکار می کند و مطالعات امکان سنجی مطابق با کد و طرح های بهینه را تولید می کند. Planner 5D یک چت ربات مجهز به GPT-4 را برای کمک به طراحی داخلی بی‌درنگ ادغام می‌کند و از فناوری‌های AI، VR و AR برای تجسم‌های واقعی بهره می‌برد، در حالی که ARCHITEchTURES از یادگیری ماشین برای طراحی ساختمان‌های مبتنی بر هوش مصنوعی استفاده می‌کند و تعامل مستقیم با نتایج تولید شده را تسهیل می‌کند.
محققان دانشگاه Drexel در حال توسعه فناوری‌هایی هستند که مشابه آن‌هایی هستند که برای تشخیص چهره برای شناسایی و ارزیابی آسیب‌های ساختاری استفاده می‌شوند. با توجه به نیاز به کار با موجودی ساختمان موجود، ارزیابی‌های کارآمد و دقیق می‌تواند زمینه را برای پروژه‌های مرمت و استفاده مجدد تطبیقی فراهم کند. محققان از یک دوربین عمقی استریو و یک شبکه عصبی کانولوشن برای شناسایی ترک‌ها و عیوب در عناصر ساختاری استفاده می‌کنند، سپس یک بازوی رباتیک را هدایت می‌کنند تا آنها را با یک اسکنر خط لیزری اسکن کند و یک مدل سه‌بعدی ایجاد کند. این رویکرد کارایی بازرسی را افزایش می دهد، حجم کاری انسان را کاهش می دهد و داده های دقیقی را برای تصمیم گیری های تعمیر و نگهداری ارائه می دهد. علاوه بر معماری، این سیستم می تواند برای ارزیابی یکپارچگی زیرساخت ها مانند پل ها، تونل ها یا سدها نیز مورد استفاده قرار گیرد، بنابراین تشخیص به موقع و جلوگیری از خطرات احتمالی ارائه می شود.
سیستم‌های هوش مصنوعی به ویژه در کمک به حوزه‌هایی که باید ورودی‌های بزرگ داده را مدیریت کنند، ماهر هستند. وقتی صحبت از برنامه ریزی شهری می شود، فناوری هایی مانند سیستم های برنامه ریزی شهری مبتنی بر هوش مصنوعی مانند Urban Insights و دوقلوهای دیجیتال، نمونه سازی سریع و شبیه سازی مناظر شهری را امکان پذیر می کنند و فرآیندهای تصمیم گیری را بهبود می بخشند. هوش مصنوعی همچنین به سازگاری با آب و هوا کمک می کند، با ابزارهایی مانند تاج درخت Google که از طریق ارزیابی دقیق پوشش درخت به کاهش امواج گرمای شدید کمک می کند. علاوه بر این، نقشه‌برداری هوایی مبتنی بر هوش مصنوعی، که نمونه آن نرم‌افزار MAIIA کلمبیا است، برنامه‌ریزی زیرساخت را با شناسایی کارآمد سکونتگاه‌های غیررسمی تسهیل می‌کند. علاوه بر این، هوش مصنوعی مشارکت جامعه را از طریق برنامه‌های کاربردی VR/AR و سیستم‌های مدیریت هوشمند ترافیک تقویت می‌کند و فرآیندهای برنامه‌ریزی مشارکتی را ارتقا می‌دهد. فناوری‌های هوش مصنوعی نیز برای ارزیابی و ارتقای ایمنی شهری استفاده می‌شوند، با چندین برنامه کاربردی که به طور خاص بر ایمنی شهری برای زنان متمرکز شده‌اند.
معماران همچنین شروع به ادغام هوش مصنوعی در طراحی محل کار خود کرده اند. نیویورک تایمز در مورد Zaha Hadid Analytics + Insights یا ZHAI، یک تیم اختصاصی در Zaha Hadid Architects گزارش می دهد که از هوش مصنوعی برای شخصی سازی فضای کاری کارمندان بر اساس نیازها و ترجیحات فردی آنها استفاده می کند. ابزارهای هوش مصنوعی ZHAI گزینه‌های طراحی داخلی متعددی را در کسری از زمانی که به صورت دستی نیاز دارد ایجاد می‌کنند و نمونه‌سازی سریع بر اساس شرایط محیطی و حرکت انسان را تسهیل می‌کنند. آنها از داده‌ها برای بهینه‌سازی طرح‌بندی‌ها و جابه‌جایی امکانات استفاده می‌کنند، با این حال، فناوری‌هایی مانند این نگرانی‌هایی را در مورد حفظ حریم خصوصی و استفاده از داده‌ها ایجاد کرده‌اند.
